kuzguncuk'taydik bugun. ne guzel mekansin..

"damarlarina papatyalar doldurarak

bir serinlik olup dunyaya sokulmak.."

fishawi'deki selpakci dostum fotograftaki :) baloncuk oyuncagim karsiligi yanagima bir opucuk konduruveren sevimli dost :) kahire unutulmayacaklari arasinda. bir omur aklimdan cikmasin diye ara ara kendime hatirlatacaklarimdan..

simdilerde bu korku ile yasiyorum. kahire'yi unutacagim korkusu.. kahire'yi, buyusunu, kesmekesini, ayaklarima busadan kirini, pasini, fishawi'sini, nil'ini unutacagim korkusu..

kahire.. kemal sayar'in deyimiyle o kadar diri ki, ölülerin nefesini bile hissedebilirsiniz.. muthis bir gecmis, muthis bir gizem. sehir, ve gecmisi adeta bagiriyor, yasandik diyor. hissetmemek mumkun degil..
"sehir kir pas icerisinde kalmak pahasina tarihini ve gecmisini korur" demis kemal sayar yine ayni yazisinda kahire icin. sehrin pisliginden dem vuran onca yazi bu deyis kadar yerli yerine oturuyor mu?..

kahire sanirim bir omur fishawi'sinin derin dinginligini ozleyecegim bir yer olarak kalacak.. felluca'da libya'li kaptanin cesaretlendirmesiyle gozlerimi kapayip ayaklarimi nil'in sularina daldirdigim anda hissetigim yumusaklik, naiflik ile haitrlanacak... al azhar'in gonule gelip yerlesiveren huzuru olacak ozlenen..

ve o sabah nil'de gun dogumunu izlemek icin gun agarlamadan sokaklarina dokuldugumuz kahire, kendini tum ciplakligi bize gosteriveren kahire.. sokaklarda uyuyan evsiz insanlari, uyanip, dogrulmalari ile battaniyelerini katladiklari gibi yasama dahil olan, sokakta kurulu sergilerden yaptiklari kahvaltilariyla gune hizla karisan kahire insanlari..
alin teri dokup kazanamadiklariyla, kazanip ellerinden alinanlarla var olan halki..
sizler de ozleneceksiniz.. cunku -oyle icten istiyorum ki bunu- tarihinde onemli bir donemecine taniklik ettigimiz kahire'yi guzel gunler bekliyor. yasananlari unutturacak guzel gunler..

iste bunlar da guzel gunlerin habercisi, guzel kuslari..