31 Temmuz 2010 Cumartesi

duubidab duubidab duubidab..

cranberries in turkiye ye geldigini, bizimde konsere gittigimizi soylemismiydimm bilog. soylemidiysem ayip etmisim.

bileti aylar once sarajevo dayken almistik, unutmusum. hatta az kalsin gidemeyecektim cunkum madrid biletini de ayni tarihlere aldim :D neyse ki bileti degistirebildim hemde iki defa :p thy o kadar para aldi bileti son anda aldigim icin, o kadar da degistirsin. o paraya ucagi satin alardim bilem :pp :D

dolores harikaydi. kizlara dedim aklinizda tutun bu yaptigi figurleri evde deneyelim. denedik olmadi :p yutub dan da izledim ben ama nafile :p yapamiyorumm :D

dolores! nasilda oturmus bi sesin var senin oyle ya. ben ilkokuldaykene seni dinlerdim az cok hatirlarim, artikin yaslandim da sen niye hala aynisin ki! :p sahnede kosturup durarsin oyle anlamsiz asimetrik haraketlerle. nasil bisisin sen ya! :p bir de uc cocugun mu varmis ne.

dinleyelim. duubidab.. duubidab..



I'll miss you when you're gone, that is what I do.

25 Temmuz 2010 Pazar

iki yil sonra tekrar ise basliyor olmak yeniden.. hemde ayni yerde.. karmasik duygular icindeyim. cok ani oldu, henuz alglayamiyorum.. ama yarin gercekligin tam da kucagina dusmus olacagim.

su an oldugum yerden esaret yeniden basliyor, yarin zincilerle baglanacagim oldugum yere gibi geliyor. yilda 13 is gunune indirgenmis bir ozgurluk bunun adi, yada esaret. yesil pasaportum da alinacak elimden. artik aklina esip gitmeler, gelmeler olamayacak. hergun gunduzleri icinde gecirmek zorunda oldugum bir hapishane sanki :ppp dogru yada yanlis, hissettiklerim bunlar.



birkac gun once ispanya dan geldim. ise baslamadan son gezis. avrupa da surada burada ziyan ettigim gezmelere acidim. ispanya!! hep derdim ilk gitmem gereken yere son gidiyorum diye ama gidince birkez daha anladim. oyle guzeldi ki..

ucagim madrid eydi, oradan granada ya gectim ve hep orada kaldim. bir gun de cordoba yi gormeye gittim. kelimeler zor tarif edebilecegim bir guzellik endulus. cok uzun senelerdir endulus gormek isteyisim de ne kadar hakliymisim cok iyi anladim.



fotograflarim kardesimin pc sisinde kaldi, o gelince tekrar yazar tekrar foto eklerim diye dusunuyorum, sadece elimde olan 2-3 foto yu ekleyecegim simdilik.



endulus te olmak, alhambra yi, alhambra nin her bir duvarinda milyonlarlaca kez yazili "allah tan baska galip yoktur" ifadesini gormek hissetmek, albayzin sokaklarinda gezmek, oglen olunca granada nin sicaginda yerli halk gibi siesta yapip aksam sis gozler ve uyku mahmurluguyla yeniden dogmus gibi canlanan sokaklarina cikmak, aksam serinliginde albayzinde camide olmak, cami bahcesinden sakince karsi tepeyi alhambra yi izlemek, granada da yerlesik araplarin carsilarinda gezmek, yine araplarin cafe lerinde cay icmek, avrupa insaninin donukluguna inat ispanyol insaninin sicakligini hissetmek, hic ingilizce bilmemelerine once bir sasirip sonra ispanyolcalarina anlamasak da hemencik alisivermek, kurtuba da caminin sutunlari arasinda kaybolmak, farkli dinlerin filozoflari ibn rusd, ibn meymun un birkac sokak arayla heykellerini gormek, heykellerin baslarinda yahudi filozoflarinkinde bile sarik olusuna sasirmak, "convivencia" yi hissetmek.. ve uzulmek, endulus un oksuz kalmisligina.. enduluse gitmenin adinin aslinda heyecandan ote huzun olacagini hic tahmin etmemistim.

boyle olmayacak, saymakla bitmeyecek. yarin iste ilk gunum, erken yatmam lazim.




wish me luck, i am a bit nervous :/

11 Temmuz 2010 Pazar

yine bir 11 temmuz..

her defasinda yilin en agir gunlerinden. yasananlar aklin almayacagi, gonlun dayanamayacagi tarifsiz acilar. dunya boylesi acilar yasayip hala donuyor ya..

tum bu acilari yasayip hayatlarina devam etmeye calisan bosnaklarin metanetine mi sasirsam, kanlari donmus, gozlerini kan burumus sirplarin soguk kanliligina mi bilemiyorum..

buyuk bir rehavetle oylece oturup dunya barisi icin en ufak bir katki saglamayisima ise en cok sasiriyorum..

cok ozluyorum bosna yi..



tam da katliami unutmamayi vurgulamanin anlamini sorustururken alija imdadima yetisti..

"Savaşta büyük zulme uğradınız. Zalimleri affedip affetmemekte serbestsiniz. Ne yaparsanız yapın, ama soykırımı unutmayın. Cünkü unutulan soykırım tekrarlanır." Alija



ps: bugun annemden issittigim son derece dogru da olan bir soz var, yazmayacaktim ama utancla ekleyeyim. "cocukken yardim icin altin bilezigini bosna ya gonderen cocuk, bugun buyudugunde daha fazla birseyler yapabiliyor olmaliydi."