.




kaldı bu silinmez yaşamak suçu üzerimde





..

dis macunu sarmis her tarafimi :p

sukur ki her sene geliyor, yine geldi.. ramazan :) cok guzel oldu.
uzun yillar var ki ilk defa annemlerle evde geciriyorum bu ramazani, ne mutlu bana :)

biz bu ayda en cok oruc tutuyoruz, sahura kalkiyoruz, uyanmasi zor oluyor :p

bunlarin disinda;

heyecanla bu seneki cok guzel cococola reklamini bekliyoruz.. her sene israrla ayni 'onemli!' konu dis fircalamanin orucu bozup bozmadigini merak edip tv hocalarina soruyoruz-ama sadece onlara.. unluler ezan okuyor tvlerde, onlari izliyoruz. her sene oluyor bunlar. ramazan diyince aklimiza geliveriyor iste.

bir yillk bir hafizamiz var bizim millet olarak (fazla mi kacti), cikarip cikarip her sene ayni hafizayi kullaniyoruz. 'guzel' oluyor, cok egleniyoruz..

kizlar yaa!! :p

biz bu blogu hangi kullanici ve sifreyle acmistik hatirlayamadim, kendi kullanici adim ve sifremle girince hic bisi degistiremiyorum.. sinir oldum burada.. hatirlayamioyummmm :))

klark izledim

'eksik'im

gibi gibiyim

yasamiyor gibiyim
ruya mi ne?


acilen yasamaya baslamaliyim
yasiyor olmanin idrakine varmali...
yada olmeye

zihnimin askilarina asilmis, takilmisim

yok'mus gibiyim

var miyim

perseids are coming!

midnight on August 11th-12th, Perseid meteor shower peaks and it can appear in any part of the sky..

they say watching it is easy, just find the darkness location u can, away from any lighting, allow 15 minutes for your eyes to adjust to the darkness, patience is truly a virtue :p

enjoy the show! :)

ruya gordum. hep gorerim..

bir ruya. havaalaninda. tr ye gelinecek, bir turlu check in yaptirilamiyor, gecilemiyor ic salona. ne buyuk iskence..

son gelisde 14:55 sarajevo - istanbul 'kutsal' seferi icin :p 14:40 da havaalanina ulasip, nihayet 14:53 de ucaga adim atmis olmanin gerginligi hala surmuyor olsa gerek :)

ruya formatlari bile degisti. eskiden arkadan kovalayan kopekten kacilamazdi ruyalarda, simdi ic salona gecilemiyor.



buyuyorumdur belki ama hala kopekten de korkuyorum. <> cesaret adina kabuslara kabus eklemenin tam adi bu mu acep..

alakasiz not : dance me to the end of love kulaklarimda. cohen geldi gecti istanbul dan. bizse ekledik kacirdiklarimiz listesine bir kalem daha

human vs life

saate bakip tr saatini hesaplama durumunu atmaya basladim uzerimden.. sokakta yanimda yamacimda turkce duymaya da alistim, aniden soru soranlara israrla ingilizce cevap versem de bazen.. her sehirlerarasi otobus, trene binisimde arac icindeki her kipirdanisda pasaport kontrolu icin memurun geldigini de dusunmuyorum artik pek, hirvat sinirinda miyiz deyip tedirgin olmuyorum.. yagmur yagar diye sal almiyorum uzerine disari her cikisimda. sokakta carsida pazarda muhattap olunan insanlarin ozellikle garsonlarin kabaligina buyuk bir cabayla alismaya calisiyorum, yol vermeyen araclara carpilmamaya.. her tabelayi okuyabilmeye :) gordugum her yuzun sarisin kemikli olmayisina, zayif olmayislarina :p, marketten, borekciden, biletciden, bufeden "hvala, allahimanet" deyip ayrilmamaya..
huzun olsun diye soylemedim, aliskanliklar iste, belirttim that is it.
plan yapmamaya, sabah erken kalkmamaya, sabah gozumu acip ilk annemi gormeye, guzel yemeklerinden yemeye, guzel istanbul a, selamsiz insanlarina, turk liralarina..
ve birseye.. alismak sart, gereklilik, must..